Εἶναι ἄγνωστο ἀπό ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Μεθόδιος, ὁ ὁποῖος ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ὑπῆρξε κατ’ ἀρχάς μέν Ἐπίσκοπος τοῦ ἐν Λυκίᾳ Ὀλύμπου, ἔπειτα δέ Ἐπίσκοπος Τύρου (τῆς Φοινίκης), κατ’ ἄλλους δέ Ἐπίσκοπος Φιλίππων τῆς Μακεδονίας. Τό ἀναφερόμενο ὅτι διετέλεσε Ἐπίσκοπος Πατάρων εἶναι ἀναληθές, προελθόν ἐκ τοῦ περί Ἀναστάσεως διαλόγου του, ὁ ὁποῖος ἔλαβε χώρα στά Πάταρα. Διαπρεπής ἀρχιερεύς καί πλατωνικός φιλόσοφος, διακρινόταν γιά τήν ἐμμονή του στήν πίστη καί τήν παράδοση καί κατατάσσεται στούς κορυφαίους θεολόγους τῆς ἐποχῆς του, ἀγωνισθείς σφοδρῶς κατά τοῦ Ὠριγένους καί τῶν ὀπαδῶν αὐτοῦ. Κατά τόν ἐπί Διοκλητιανοῦ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν κηρυχθέντα διωγμό, συνελήφθη καί ὑπέστη μαρτυρικό θάνατο, τό 311 μ.Χ., στή «Χαλκίδα τῆς Ἑλλάδος καί οὐχί τῆς Συρίας», κατά νεώτερες ἐπιστημονικές ἔρευνες. Κατ’ ἄλλους, ἀσθενῶν, ἐφονεύθη διά μαχαίρας ὑπό ὑπηρέτου, τόν ὁποῖο οἱ Ὠριγενιστές εἶχαν δώσει σέ αὐτόν. Ὁ ὑμνογράφος Θεοφάνης στόν ἑορταστικό Κανόνα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου (Ὠδή Γ’, τροπ. 1) ἐκφράζεται ὡς ἑξῆς ἐπί τοῦ προκειμένου γιά τόν Μεθόδιο: «Ἐπιπολάζουσαν ἰδών, τήν Ὠριγένους ἀπάτην, ὡς ὑπάρχων ἄριστος ποιμήν, τῷ θείῳ πυρί συντόμῳ ἔφλεξας, πᾶσαν ἐκείνου τήν ἀχλύν, τήν ἀπαστράπτουσαν αἴγλην, ἅψας τῆς σοφίας σου, θεόληπτε». Γιά τό μαρτυρικό του θάνατο ἐκφράζεται (Ὠδή Α’, τροπ. 3) κατ’ αὐτόν τόν τρόπο: «Στέφει τοῦ μαρτυρίου, ἱερωσύνης τε μύρῳ, παμμάκαρ κοσμούμενος, δι’ ἀμφοτέρων ἤστραψας, ὅθεν τῆς ἀληθεστάτης, καί θεοειδοῦς κληρουχίας τετύχηκας».
Ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Πατάρων πού τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία ἑορτάζεται τήν 20η Ἰουνίου, ὅταν τελεῖται «ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Μεθοδίου ἐπισκόπου Πατάρων», πρόκειται δέ γιά τόν Ἅγιο Μεθόδιο Ὀλύμπου.
Τό συγγραφικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου ὑπῆρξε πλουσιώτατο, τό σπουδαιότερο δέ ἔργο του, τό ὁποῖο ἀναδεικνύει καί ἀξιόλογο ποιητή, εἶναι τό ἀσκητικοῦ καί ἠθικοῦ περιεχομένου «Συμπόσιον τῶν δέκα παρθένων ἢ περί ἁγνείας».
Ἄλλα ἔργα εἶναι «Περί τοῦ αὐτεξουσίου», «Περί ἀναστάσεως» ἢ «Ἀγλαοφῶν». Ἀποσπάσματα ἀπό τά ἔργα του εἶναι: «Περί τῶν γενητῶν», «Ἑρμηνευτικαί πραγματεῖαι», «Περί βίου», «Ἐκ τῶν κατά Πορφυρίου» καί ἄλλα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν μέθοδον, τῆς εὐσεβείας, ἐθησαύρισας, τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς Ἱεράρχης καί Μάρτυς Μεθόδιε· σύ γάρ σοφίας τόν πλοῦτον δρεψάμενος, ἀθλητικῶς τό σόν τάλαντον ηὔξησας· Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς πυρσόν κτησάμενος τήν θείαν γνῶσιν, ἐν ἀθλήσει ἔφανας, μυσταγωγέ τῶν ὑπέρ νοῦν, καταφαιδρύνων τούς ψάλλοντας· χαίροις ἐκφάντωρ τοῦ Λόγου Μεθόδιε.

Μεγαλυνάριον.
Εὔσημος κιθάρα καί μελουργός, θείων διδαγμάτων, ἀνεδείχθης Ἱερουργέ· ὅθεν καί τῷ ξίφει, τμηθείς σου τόν αὐχένα, ἀπέτεμες τήν πλάνην, Πάτερ Μεθόδιε.