Ἡ Ἁγία Μάρτυς Θεοδούλη καταγόταν ἀπό τά Ἀνάζαβρα καί ἔζησε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ἐπειδή διακήρυττε τήν πίστη της στόν Χριστό, συνελήφθη καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ Πελαγίου, ἡγεμόνα τῶν Ἀναζάβρων, καί μπροστά στόν ἡγεμόνα, ἡ Θεοδούλη, διακήρυξε τήν πίστη της στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό. Τότε ὑποβλήθηκε σέ φοβερά βασανιστήρια. Τῆς τρύπησαν μέ πυρακτωμένα σουβλιά τούς μαστούς, ἔπειτα τήν κρέμασαν ἀπό τά μαλλιά σέ ἕνα κυπαρίσσι καί τῆς κάρφωσαν τά πόδια μέ σιδερένια καρφιά. Κατόπιν τήν ἔριξαν μαζί μέ ἄλλους Ἁγίους μέσα σέ ἀναμμένο καμίνι.
Κατά τήν διάρκεια τῶν φρικτῶν βασάνων της ὑπέρ τῆς πίστεως, ἐπιτέλεσε πολλά θαύματα, μέ ἀποτέλεσμα νά πιστέψουν στόν Χριστό πολλοί παρευρισκόμενοι, καθώς ἐπίσης, καί ὁ Κομενταρήσιος Ἑλλάδιος καί ὁ βοηθός του, οἱ ὁποῖοι καί γιά τόν λόγο αὐτό θανατώθηκαν μέ ἀποκεφαλισμό.
Μέσα στήν κάμινο αὐτή, ἡ Ἁγία Θεοδούλη προσευχόμενη παρέδωσε τό πνεῦμα της.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.