Ἰεραπόστολος τῆς Ἑλλάδας κατά τούς χρόνους τῆς φραγκοκρατίας (μέσα 13ου αἰώνα – περί τό 1320).
Γεννήθηκε στή νῆσο Εὔριπο (Εὔβοια) ἀπό πλούσιους καί εὐγενεῖς γονεῖς. Οἱ γονεῖς τοῦ Γερασίμου κατάγονταν ἀπό τήν δυτική φραγκική οἰκογένεια τοῦ Ρήγα Φάτζου. Κατά τό δεύτερο μισό τοῦ 13ου αἰώνα, ὁ Γεράσιμος ἦλθε στό Σινᾶ, στήν Μονή τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Ἐκεῖ γνώρισε τό "ὑπερβάλλον" τῆς ἀρετῆς τοῦ Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου, προσκολλήθηκε σ’ αὐτόν καί ἔγινε ἕνας ἀπό τούς μαθητές του. Ἔτσι ἔφθασε σέ μεγάλο ὕψος πράξεως καί θεωρίας, ὥστε νά γίνει γιά τούς ἄλλους «ὑπόδειγμα καί ἀρχέτυπον τῶν καλῶν ἁπάντων» καί «ἐκμαγεῖον ἀρετῶν».
Ὅταν ὁ Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης ἐγκατέλειψε τό Σινᾶ, ὁ μαθητής του Γεράσιμος τόν ἀκολούθησε καί ὅταν ἔφθασαν στήν Ἑλλάδα, στάθμευσαν γιά λίγο στούς Καλούς λιμένες τῆς Κρήτης, ἀπό ὅπου ὁ μέν Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης κατευθύνθηκε στό Ἅγιον Ὄρος, ὁ δέ Γεράσιμος ἀποβιβάστηκε στήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα, ὅπου καί ἔδρασε Ἱεραποστολικά.
Τελικά, ἐπέστρεψε ὡς μοναχός Γεράσιμος Σιναΐτης στήν ἰδιαίτερη πατρίδα του, τήν Εὔβοια.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx