Γεννήθηκε στά Σαμόσατα τῆς Συρίας ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς, καί μέ ἀνάλογο τρόπο ἀνατράφηκε.
Μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του, διαμοίρασε στούς φτωχούς τήν πατρική του περιουσία καί ἀφοσιώθηκε στήν μελέτη τῶν θείων Γραφῶν, διότι στήν σκέψη του ἐπικρατοῦσαν τά λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου: «Πᾶσα γραφή θεόπνευστος καί ὠφέλιμος πρός διδασκαλίαν, πρός ἔλεγχον, πρός ἐπανόρθωσιν, πρός παιδείαν τήν ἐν δικαιοσύνῃ». Δηλαδή, ὅλη ἡ Γραφή ἔχει ἐμπνευσθεῖ ἀπό τόν Θεό. Γι’ αὐτό εἶναι ὠφέλιμη γιά νά διδάσκει τήν ἀλήθεια, νά ἐλέγχει τίς πλάνες, νά διορθώνει αὐτούς πού ἁμαρτάνουν καί νά παιδαγωγεῖ στήν ἀρετή.
Κατόρθωσε, λοιπόν, καί ὁ Λουκιανός νά γίνει βαθύς γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στήν Ἀντιόχεια. Ἐκεῖ δίδασκε μέ θάρρος καί ἀκρίβεια τό θεῖο λόγο, ἐνθαρρύνοντας τούς χριστιανούς στό μαρτύριο. Στήν Ἀντιόχεια, μάλιστα, ἵδρυσε σχολή, ὅπου φοίτησαν ἀρκετοί μαθητές, καταρτιζόμενοι στά χριστιανικά δόγματα καί στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς.
Ὅταν ὁ Λουκιανός ἔμαθε ὅτι στή Νικομήδεια ὁ Διοκλητιανός καταδίωκε καί θανάτωνε τούς χριστιανούς, ἄφησε τήν Ἀντιόχεια καί πῆγε στή Νικομήδεια γιά νά στηρίξει καί νά ἐνισχύσει τούς Χριστιανούς στό μαρτύριο.
Συνελήφθη, ὅμως, ἀπό τόν Διοκλητιανό καί κλείστηκε στήν φυλακή, ὅπου καί πέθανε ἀπό πείνα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείῳ Πνεύματι, λελαμπρυσμένος, γνῶσιν ἔνθεον, ἐταμιεύσω, καί τῆς πίστεως τόν λόγον ἐτράνωσας· ὅθεν Μαρτύρων ἀλείπτης γενόμενος, Λουκιανέ ἐν ἀθλήσει ἠρίστευσας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς ἐρμηνεύς τῶν ζωηφόρων ῥημάτων, καί ἱερεύς τῶν τοῦ Θεοῦ μυστηρίων, Λουκιανέ θεόληπτε ἐνήθλησας στερρῶς· ὅθεν τό ἐσώτερον, καταπέτασμα Μάρτυς, χαίρων διελήλυθας, καί Χριστοῦ τῷ προσώπῳ, ἐνεφανίσθης πάντοτε ἡμῖν, τοῖς σέ τιμῶσιν, αὐτόν ἱλεούμενος.

Ἕτερον Κοντάκιοv. Ἦχος β’. Τήν ἐv πρεσβείαις.
Τόv ἐν ἀσκήσει τό πρότεροv λαμπρυνθέντα, καί ἐν ἀθλήσει τό δεύτερον φαιδρυvθέντα, πάντες ὡς φωστήρα σέ φαιδρότατον, Λουκιανέ τοῖς ὕμvοις, ἐνδόξως σέ γεραίρομεν. Πρεσβεύων μή παύση ὑπέρ πάντων ἡμῶv.

Μεγαλυνάριον.
Ἄρτῳ διαθρέψας πνευματικῷ, πιστῶν τάς καρδίας, ὡς τοῦ λόγου διανομεύς, λιμῷ καταισχύνεις, τόν λιχνοβόρον ὄφιν, Λουκιανέ ἀθλήσας, καθάπερ ἄσαρκος.