Ὁ Ἅγιος Πλάτωνας καταγόταν ἀπό τήν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας τῆς Μ. Ἀσίας, καί ἦταν ἀδελφός τοῦ μάρτυρα Ἀντιόχου.
Σέ νεαρή ἡλικία τόν συνέλαβαν οἱ εἰδωλολάτρες, διότι διακήρυττε τήν πίστη του στόν Ἰησοῦ Χριστό καί τόν ὁδήγησαν μπροστά στόν ἡγεμόνα Ἀγριππίνο. Ὁ Ἀγριππίνος βλέποντας τήν ὡραιότητα τοῦ νέου καί γνωρίζοντας ὅτι κατεῖχε περιουσία, προσπάθησε νά τόν ἑλκύσει μέ κολακεῖες. Ὅμως ὁ Ἅγιος Πλάτων ἀρνήθηκε καί συνέχισε νά διακηρύττει τήν πίστη του στόν ἕναν καί μοναδικό Θεό. Ἀφοῦ ὁ ἡγεμόνας εἶδε ὅτι δέν κατάφερε νά τόν ἀλλαξοπιστήσει δελεάζοντάς τον, τόν ἀπείλησε μέ μαρτύρια.
Παρ’ ὅλα ταῦτα ὁ Ἅγιος Πλάτων παρέμεινε σταθερός στήν πίστη του. Ἔτσι ὁ Ἀγριππίνας διέταξε νά τόν μαστιγώσουν ἀνελέητα καί ὕστερα νά τόν βασανίσουν μέ πυρωμένες ράβδους. Ὁ Ἅγιος διατήρησε ὅλη του τήν πίστη καί δέν ἔπαψε νά ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό, γι’ αὐτό διατάχθηκε ὁ ἀποκεφαλισμός του.
Ἔτσι λοιπόν ὁ Ἅγιος μεγαλομάρτυρας Πλάτωνας παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο καί τιμήθηκε μέ τό ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.