Γενναῖος στρατιωτικός, ὄχι μόνο τοῦ στρατοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου, πού ὑπηρετοῦσε, ἀλλά καί τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Μερκούριος καταγόταν ἀπό τήν Σκυθία. Διακρινόμενος σέ κάποια μάχη, κατά τήν ὁποία σκότωσε τόν στρατηγό τῶν ἀντιπάλων, τιμήθηκε μέ ἀνώτερο ἀξίωμα. Ἀλλά ὅταν κλήθηκε νά συμμετάσχει σέ εἰδωλολατρικές θυσίες, ἀρνήθηκε. Καί δέν δίστασε, ὅταν ρωτήθηκε, νά ὁμολογήσει ὅτι ἦταν χριστιανός.
Ὁ βασιλιάς προσπάθησε στήν ἀρχή, μέ γλυκά λόγια νά τόν μεταπείσει. Βλέποντας ὅμως, ὅτι ἀποτύγχανε, διέταξε τόν βασανισμό του. Καί ἀφοῦ τόν γέμισαν μέ πληγές, καί ἐπέφεραν μεγάλα ἐγκαύματα στίς σάρκες του, ἀποκεφάλισαν τόν γενναῖο ἀθλητή καί στεφανηφόρο ἀγωνιστή τοῦ Χριστοῦ, στήν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας, περίπου τό 253 μέ 259 μ.Χ.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Οὐράνιον Ἄγγελον, χειραγωγόν ἀσφαλῆ, πρός δόξαν ἀρίδηλον, ὡς τοῦ φωτός κοινωνός, Μερκούριε ἔσχηκας· ὅθεν τῷ ἀθανάτῳ, Βασιλεῖ πειθαρχήσας, ἤθλησας ὑπέρ φύσιν, ὡς γενναῖος ὁπλίτης· διό τούς σοί προσιόντας, μάκαρ περίσωζε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὤσπερ θεῖον θώρακα, ἠμφιεσμένος, τοῦ Χριστοῦ τήν δύναμιν, ἀθλητικῶς ἀνδραγαθεῖς, καταπυρσεύων τούς ψάλλοντας· χαῖρε Μαρτύρων τό κλέος Μερκούριε.

Μεγαλυνάριον.
Ὤφθης νεανίας πανευπρεπής, οἷα στρατιώτης, τοῦ Σωτῆρος περιφανής· φύσεως γάρ ᾥρα, τήν ἄθλησιν ἀνθήσας, Μερκούριε θεόφρον, Χριστῷ δεδόξασαι.