Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τόν 4ο μ.Χ. αἰ. ἐπί βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στήν Βηθλαδά τῆς Περσίας καί καταγόταν ἀπό ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μέ τόν βασιλιά τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.
Παρασυρμένος ἀπό αὐτή τή φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τήν πίστη του στόν Χριστό. Γιά νά εὐχαριστήσει τόν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τόν ἑαυτό του νά χαθεῖ μέσα στήν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων. Ὅταν τό ἔμαθαν αὐτό ἡ μητέρα καί ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καί πιστές χριστιανές λυπήθηκαν καί ἐξοργίστηκαν. Καί οἱ δυό λοιπόν τόν ἐπιπλήξανε γιά τή στάση του καί τοῦ δήλωσαν ὅτι δέν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτό τό μικρό πλῆγμα, ἐπανέφερε τόν Ἰάκωβο στόν ἴσιο δρόμο. Τόν ἔκανε νά διαπιστώσει τό χάσμα τό ὁποῖο δημιούργησε.
Ἔτσι ὁ Ἰάκωβος ἀποφάσισε νά ἐξαγνίσει τό ἀτόπημά του καί νά ἐπανέλθει στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μετά ἀπό τήν ἀπόφαση αὐτή, πῆγε στόν βασιλιά καί ὁμολόγησε μπροστά του τήν μία καί ἀληθινή πίστη στόν Χριστό. Ὁ Ἰσδιγέρδης ἐξεπλάγη γι’ αὐτή τήν ἀλλαγή τοῦ Ἰακώβου καί προσπάθησε νά τόν μεταπείσει. Ὁ Ἰάκωβος παρέμεινε ἀκλόνητος στήν πίστη του καί γι’ αὐτό διατάχθηκε νά τόν βασανίσουν.
Μαρτύρησε μέ ἀκρωτηριασμό τῶν ἄκρων του καί κατόπιν μέ τόν ἀποκεφαλισμό του. Μέ αὐτό τόν μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς Ἰάκωβος, ὁ τῆς Περσίδος βλαστός, τόν δόλιον δράκοντα, τοῖς τῶν αἱμάτων κρουνοῖς, ἀθλήσας ἀπέπνιξε· πίστει γάρ ἀληθείας, μεληδόν τετμημένος, ὤφθη τροπαιοφόρος, τοῦ Σωτῆρος ὁπλίτης, πρεσβεύων ἀδιαλείπτως, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Πεισθείς τῇ καλῇ, συζύγῳ καρτερόψυχε, καί τό φοβερόν, κριτήριον πτοούμενος, τῶν Περσῶν τό πρόσταγμα, καί τόν φόβον, Ἰάκωβε κατέπτυσας, καί ἀνεδείχθης μάρτυς σεπτός, τό σῶμα ὡς κλῆμα συντεμνόμενος.

Μεγαλυνάριον.
Τίς σου τῆς ἀνδρείας τό εὐσταθές, ἐξείπει εἰκότως, καρτερόψυχε Ἀθλητά; μεληδόν γάρ ἅπαν, τμηθείς τό σῶμα ἔστης, Ἰάκωβε ὡς ἄκμων· διό δεδόξασαι.