Ὁ Άγιος Αλέξανδρος, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν επίσκοπος Μηθύμνης, ο πρώτος ίσως επίσκοπος αυτής της Μητροπόλεως, και μάλιστα έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το έτος 325 μ.Χ. Επίσης, λέγεται, ότι ίδρυσε μοναστήρι στην περιφέρεια της Κοινότητος Λαφιώνας, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Σε αρκετή, από το χωριό αυτό, απόσταση και κοντά σε ερείπια, που υποτίθεται ότι ήταν το μοναστήρι του Αγίου, βρίσκεται μεγάλη πέτρινη σαρκοφάγος, στην οποία πιστεύεται ότι ετάφη ο Άγιος. Στην σαρκοφάγο υπάρχει η επιγραφή:

+ Ο ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΗΡΥΞ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΦΥΛΑΞ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΙΛΟΣ

Ω ΕΝΘΑΔΕ ΚΑΤΑΚΕΙΤΑΙ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΕΥΧΟΜΕΝΟΣ

Για την ορθή ανάγνωση της επιγραφής υπάρχουν πολλές αντιρρήσεις.
Σύμφωνα με την παράδοση και οι Τούρκοι κάτοικοι της Λαφιώνας, επί τουρκοκρατίας, θεωρούσαν τη σαρκοφάγο τάφο του «Ισκεντέρ Μπαμπά», δηλαδή τάφο του πατρός Αλεξάνδρου.
Για το έργο, επίσης, του Αγίου Αλεξάνδρου δεν έχομε άλλες πληροφορίες, εκτός από αυτές πού μας δίνει η ακολουθία που ψάλλετε την ημέρα της εορτής του Αγίου, στις 30 Νοεμβρίου. Εκεί εγκωμιάζεται ο Άγιος Αλέξανδρος «φωστήρ ακοίμητος, ποιμήν ο πραότατος, εν ευσεβεία, συγκρατήσας το ποίμνιον, οδηγήσας τε και ποιμάνας εν χάριτι, λύκου ως τροπωσάμενος δεινώς αιρετίζοντας» και στη συνέχεια ως «πολύφωτος αστήρ μοναζόντων» και σε άλλο σημείο ότι «ιατρείον παθών αναδέδεικται η σορός των Αγίων Λειψάνων αυτού».
Αν και δεν έχομε βιογραφικές και άλλες ιστορικές πληροφορίες, έχομε την παράδοση της Εκκλησίας, την μαρτυρία της λάρνακας, που οπωσδήποτε μαρτυρεί ότι ετάφη σ' αυτήν «ο της Τριάδος κήρυξ», δηλαδή κάποιος, επίσκοπος ασφαλώς, που κήρυξε τον Χριστό. Επίσης τα σωζόμενα στην επαρχία Μηθύμνης εξωκκλήσια επ' ονόματι του Αγίου Αλεξάνδρου, η ακολουθία που έγινε και ψάλλεται την ημέρα της γιορτής του, στις 30 Νοεμβρίου, όλα αυτά μαρτυρούν ότι έζησε και έδρασε και επιβλήθηκε στη συνείδηση τού κόσμου ο Άγιος Αλέξανδρος.
Κλείνουμε τις λίγες αυτές γραμμές με το απολυτίκιο του Αγίου.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Τριάδα εκήρυξας την παναγίαν σοφέ,
φυλάξας αγνότητα και παρθενίαν καλώς,
Πατέρων εκλόγιον∙
όθεν καί του Κυρίου φίλος γνήσιος ώφθης
ω και θερμώς πρεσβεύεις, ποιμενάρχα Μηθύμνης,
Αλέξανδρε θεοφόρε, Λεσβίων το καύχημα.