Ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας κατά τά ἔτη 607 – 609. Τά θερμά του κηρύγματα, ἡ ζωντανή του πίστη, ἡ ἀκούραστη φιλανθρωπία του πρός τούς φτωχούς, τούς ἀσθενεῖς καί τούς ἐγκαταλελειμμένους, τραβοῦσαν σάν δίχτυα μεγάλο πλῆθος εἰδωλολατρῶν καί τούς ἔφερναν στούς κόλπους τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.
Γι’ αὐτό κινήθηκαν μέ θανάσιμο μίσος ἐναντίον του οἱ ἱερεῖς τῆς εἰδωλολατρίας, μαζί μέ τούς ἄρχοντές τους. Καί κάποια μέρα, ὑποκίνησαν πλῆθος εἰδωλολατρῶν, μεταξύ δέ αὐτῶν μέθυσους καί ἐγκληματίες, καί ἐπετέθηκαν κατά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Θεοδώρου, τήν στιγμή πού ἐπέστρεφε ἀπό συνοικία, πού εἶχε πάει μέ δύο ἱερεῖς γιά νά παρηγορήσει ψυχές καί νά μοιράσει ἐλεημοσύνη.
Ἀφοῦ λοιπόν τόν ἔπιασαν, τόν ἔδειραν, τόν ἔφτυσαν, τοῦ φόρεσαν ἀκάνθινο στεφάνι στό κεφάλι καί τόν τριγυρνοῦσαν στούς δρόμους καί τίς πλατεῖες. Ὅταν τό πληροφορήθηκαν οἱ ἀρχές, ἔστειλαν στρατιωτικό ἀπόσπασμα καί τόν ὁδήγησαν στόν κριτή. Αὐθημερόν, μετά τήν τυπική διαδικασία, ἐπειδή ὁ Θεόδωρος ἔμενε ἀμετακίνητος στήν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ, καταδικάστηκε σέ θάνατο. Καί βεβαίωσε τήν πίστη καί τήν ἀγάπη του, ἀφοῦ ὑπέστη καρτερικά καί γενναία, ὄχι μόνο τά προηγούμενα μαρτύρια, ἀλλά καί τό μαρτύριο τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ.
Τό δέ τίμιο λείψανό του, τάφηκε στή δική του πόλη τήν Ἀλεξάνδρεια.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx