Είπε ο Γέροντας:

• Μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς τον Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
• Μακριά από τη ζήλεια. Τον κατατρώει τον άνθρωπο.
• Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην Πρόνοια του Θεού, ώστε να φύγουν οι κακοί λογισμοί από το νου σου.
• Να εξομολογείσαι τακτικά και καλά… Αν δεν εξομολογείσαι, δεν σώζεσαι.
• Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση που πάνε να κυριεύσουν την ψυχή, φεύγουν με την ταπείνωση.
• Τελικά ο εγωισμός είναι σκέτη κουταμάρα. Η κενοδοξία μάς κάνει κούφιους. Όταν κάνουμε κάτι για να επιδειχθούμε, καταντούμε άδειοι ψυχικά.
• Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως… Όσο πιο πολύ θα αγαπάς τον Χριστό, τόσο πιο πολύ θα χαίρεσαι και πιο λίγο θα στενοχωριέσαι.
• Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο. Όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο.
• Βλέποντας τη φύση, τα δέντρα, τα λουλούδια, τα πουλιά, τις μέλισσες… στρέφουμε το νου προς τον Θεό… Όταν τα αγαπήσουμε όλα αυτά, τότε η αγάπη μας ανεβαίνει προς τον Δημιουργό μας.
• Αν θέλεις, μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Ομόνοια.

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Νοέμβριος 2016