Ὁ Ζαχαρίας, πατέρας τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστή, ἔζησε στά χρόνια τοῦ Ἡρῴδη, βασιλιά τῆς Ἰουδαίας. Κατά τή γνώμη τοῦ Χρυσοστόμου, καθώς καί ἄλλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ζαχαρίας δέν ἦταν ἁπλός ἱερέας, ἀλλά ἀρχιερέας πού ἔμπαινε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων.
Σύζυγο εἶχε τήν Ἐλισάβετ καί δέν εἶχαν παιδί. Κάποια μέρα λοιπόν, τήν ὥρα τοῦ θυμιάματος μέσα στό θυσιαστήριο, εἶδε ἄγγελο Κυρίου πού τοῦ ἀνήγγειλε ὅτι θά ἀποκτοῦσε γιό καί θά ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Ὁ Ζαχαρίας σκίρτησε ἀπό χαρά, ἀλλά δυσπίστησε. Ἡ γυναῖκα του ἦταν στεῖρα καί γριά, πῶς θά γινόταν αὐτό ποῦ ἄκουγε; Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε ὅτι θά μείνει κωφάλαλος μέχρι νά πραγματοποιηθεῖ ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ.
Πράγματι, ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε καί ἔκανε γιό. Ὅταν θέλησαν νά δώσουν ὄνομα στό παιδί, ὁ Ζαχαρίας ἔγραψε πάνω σέ πινακίδιο τό ὄνομα Ἰωάννης. Ἀμέσως, λύθηκε ἡ γλῶσσα του καί ὅλοι μαζί δόξασαν τόν Θεό.
Βέβαια, ἡ χάρη αὐτή ἔγινε ἀπό τόν Θεό στόν Ζαχαρία, διότι ἦταν «δίκαιος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενος ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καί δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος». Ἦταν, δηλαδή, δίκαιος μπροστά στόν Θεό καί ζοῦσε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές καί τά παραγγέλματα τοῦ Κυρίου, ἄμεμπτος ἀπό κάθε σοβαρή ἐνοχή.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Ἱερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τόν νόμον τοῦ Θεοῦ, ὁλοκαυτώματα δεκτά, ἱεροπρεπῶς προσενήνοχας Ζαχαρία· καί γεγονός φωστήρ, καί θεατής μυστικῶν, τά σύμβολα ἐν σοί, τά τῆς χάριτος, φέρων ἐκδήλως πάνσοφε, καί ξίφει ἀναιρεθείς ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ· Χριστοῦ Προφῆτα, σύν τῷ Προδρόμῳ, πρέσβευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τῇ ἐπιπνοίᾳ, ἱεράτευσας, Θεῷ ἀμέμπτως, ἱερωσύνην νομικήν ἐνδυσάμενος· καί τόν Σωτῆρα ἀσπόρως σαρκούμενον, Ἀνατολήν τήν ἐξ ὕψους ἐκήρυξας. Ἀλλά πρέσβευε, Ζαχαρία Προφῆτα ἔνδοξε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ὁ Προφήτης σήμερον, καί ἱερεύς τοῦ Ὑψίστου, Ζαχαρίας προὔθηκεν, ὁ τοῦ Προδρόμου γενέτης, τράπεζαν, τῆς αὐτοῦ μνήμης πιστούς ἐκτρέφων, πόμα τε, δικαιοσύνης τούτοις κεράσας. Διό τοῦτον εὐφημοῦμεν, ὡς θεῖον μύστην, Θεοῦ τῆς χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Χρῖσμα κατά νόμον περιβληθείς, Θεῷ τάς λατρείας, ἀναφέρεις τάς τυπικάς, καί τήν τῶν συμβόλων, φανέρωσιν κηρύξας, Προφῆτα Ζαχαρία, ξίφει ἐκτέτμησαι.