Ἀνήκει στό μαρτυρικό χορό, πού μέ τό αἷμα του πότισε τό ζωηφόρο δένδρο τῆς χριστιανικῆς πίστης τόν δεύτερο αἰώνα μετά Χριστόν, ὅταν βασιλιάς ἦταν ὁ Ἀντωνίνος (160).
Οἱ ὑπηρεσίες του ὑπέρ τοῦ Εὐαγγελίου, εἶχαν σάν στάδιο τήν Ἰταλία. Ἐκεῖ ὁ Βίκτωρ ἔτρεχε σέ διάφορες πόλεις καί ἔσπερνε τό λόγο τῆς σωτηρίας.
Συλλαμβάνεται γι’ αὐτό καί ἐκβιάζεται νά προσφέρει θυσία στά εἴδωλα. Ἐπειδή ὅμως δέν λύγισε, τοῦ ἔβγαλαν τά μάτια καί τόν κρέμασαν μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω.
Ἔτσι παρέδωσε τή γενναία καί ἅγια ψυχή του.