Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἁγνή καταγόταν ἀπό τή Ρώμη καί ἀπό γενεά λαμπρή καί ἔνδοξη. Ἐπειδή ζοῦσε μία ζωή ἁγνή καί καθαρή, δηλαδή ἦταν πραγματικά αὐτό πού δήλωνε τό ὄνομά της, ἁγνή, πολλές γυναῖκες τήν θαύμαζαν καί πήγαιναν κοντά της. Τότε ἡ Ἁγία εὕρισκε τήν εὐκαιρία καί τίς δίδασκε τήν Χριστιανική ἀλήθεια καί τίς προέτρεπε νά πιστέψουν στόν Χριστό, ὡς τόν μόνο Ἀληθινό Θεό καί Αὐτόν μόνο νά λατρεύουν.
Οἱ δραστηριότητες αὐτές τῆς Ἁγίας Ἁγνῆς ἔφθασαν στά αὐτιά τοῦ εἰδωλολάτρη ἄρχοντα. Ἐκεῖνος ἐξοργίσθηκε πολύ καί διέταξε νά τή συλλάβουν ἀμέσως. Μόλις τήν ὁδήγησαν μπροστά του, τήν προέτρεψε νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἀλλιῶς θά τήν παραδώσει σέ πορνεῖο. Ἐκείνη ὅμως ἀρνήθηκε κατηγορηματικά, λέγοντάς του: «Οὔτε στούς θεούς σου θά θυσιάσω, οὔτε μέ ἐνδιαφέρει τό ἂν θά μέ παραδώσεις σέ πορνεῖο. Πιστεύω μέ βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός μου θά μέ διασώσει ἀπό μία τέτοια ἀτίμωση».

Ὅταν ἄκουσε αὐτά ὁ ἄρχοντας, κάλεσε κάποιον καί τοῦ παρέδωσε τήν Ἁγία Ἁγνή μέ ἐντολή νά τήν διαπομπεύσει στήν πόλη. Ἐκεῖνος ἐκτέλεσε τήν ἐντολή τοῦ ἄρχοντα κατά γράμμα καί στήν συνέχεια ὁδήγησε τήν Ἁγία στό ἐργαστήριο τοῦ Σατανᾶ, στό πορνεῖο. Ὁποιοσδήποτε ὅμως πλησίαζε ἔχανε ἀμέσως τήν σαρκική ἐπιθυμία καί γινόταν τόσο ψυχρός, λές καί ἦταν νεκρός. Ἀλλά καί οἱ βλέποντες ἐκεῖνο τό θέαμα, ἐβόησαν ὅλοι τους μέ μιά φωνή: «Μεγάλη ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ».
Τότε ὁ ἄρχοντας τήν ρώτησε πῶς συνέβη αὐτό. Ἡ Ἁγία τοῦ ἀπάντησε: «Ὁ Κύριός μου καί Θεός μου ἀπέστειλε τόν Ἄγγελό Του καί μέ προστάτευσε ἀπό τήν ἀτίμωση».
Τότε ὁ ἄρχοντας διέταξε νά κάψουν στό πῦρ τήν Ἁγία. Ἀφοῦ, λοιπόν, ἡ Ἁγνή σφράγισε πρῶτα τόν ἑαυτό της μέ τό σχῆμα τοῦ Σταυροῦ, μπῆκε μέ θάρρος στή μέση τῆς φωτιᾶς. Καί προσευχόμενη μαρτύρησε γιά τόν Χριστό (303 – 305 μ.Χ.). Μόλις ἔσβησε ἡ φωτιά, κάποιοι Χριστιανοί πῆραν κρυφά τό τίμιο λείψανό της καί τό ἐνταφίασαν μέ τιμές, δοξάζοντας τόν Θεό.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως ἁγνείας ὤφθης κειμήλιον, καί ἀνδρικῶς ἠγωνίσω ὑπέρ τῆς δόξης Χριστοῦ, καλλιπάρθενε σεμνή Ἁγνή πανεύφημε· ὡς γάρ θυσία καθαρά, προσενήνεξαι αὐτῷ, τελέσασα τόν ἀγῶνα, διά πυρός Ἀθληφόρε, καί τοῦ ἐχθροῦ τήν πλάνην ἔφλεξας.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας λάμπουσα, μαρμαρυγαῖς ἀκηράτοις, μαρτυρίου ἤνυσας, περιφανῶς τούς ἀγῶνας· πίστει γάρ, καί θείῳ ἔρωτι φλεγομένη, ἤνεγκας, πυρός τήν καῦσιν ἀνδρειοφρόνως, καί πρός φῶς τῆς ἄνω δόξης, Ἁγνή θεόφρον, χαίρουσα ἔδραμες.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς ἁγνείας ἄνθος τερπνόν, Ἁγνή Ἀθληφόρε, νύμφη ἄμωμε τοῦ Χριστοῦ· χαίροις ἡ ὡς θῦμα, Κυρίῳ προσαχθεῖσα, διά πυρός τελέσασα τόν ἀγῶνά σου.