Ἡ Ἁγία Μάρτυς Βίβια Περπέτουα, νέα 22 ἐτῶν, νυμφευμένη καί ἔχουσα τέκνο σέ θηλασμό, καταγόταν ἀπό ἐπιφανή οἰκογένεια τῆς Καρχηδόνος. Συνελήφθη τό ἔτος 203 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορα Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.), ἀπό τόν ἀνθύπατο τῆς Ἀφρικῆς Ἰλαριανό μαζί μέ ἄλλους κατηχούμενούς της Ροβεκάτο καί Φιλικητάτη, πιθανῶς συζύγους, Σατουρνίνο καί Σεκοῦνδο καί ὅλοι τους ὁδηγήθηκαν στόν χιλίαρχο, στόν ὁποῖο καί ὁμολόγησαν μέ παρρησία τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ὁ διδάσκαλός τους Σάτυρος, μήν ἀντέχοντας νά βλέπει τούς μαθητές του νά ὑποφέρουν ἀπό τά βασανιστήρια καί τή φυλακή, προσῆλθε οἰκειοθελῶς στή φυλακή.
Ὁ πατέρας τῆς Περπέτουας, ἄλλοτε μέ ἤπιους λόγους καί ἄλλοτε μέ ἀπειλές ἐπιχείρησε μάταια νά τήν μεταπείσει καί σέ μία στιγμή ὀργῆς θέλησε νά τῆς ἐξορύξει τούς ὀφθαλμούς. Λίγες ἡμέρες μετά τήν σύλληψή τους βαπτίσθηκαν, ἔπειτα δέ ρίχτηκαν σέ σκοτεινή φυλακή, ἀλλά οἱ διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ δωροδόκησαν τούς φύλακες, πέτυχαν τήν μεταφορά τους σέ καλύτερα κελιά, ὅπου ἡ Περπέτουα μποροῦσε νά βλέπει τούς συγγενεῖς της καί νά τρέφει τό παιδί της. Κατά παράκληση τοῦ ἀδελφοῦ της ζήτησε ἀπό τόν Θεό ὅραμα, γιά νά πληροφορηθεῖ περί τῆς τύχης τους. Τῆς δείχθηκε λοιπόν κλίμακα ὀρειχάλκινη, πού ἔφθανε μέχρι τόν οὐρανό, μέ ἑκατέρωθεν μπηγμένα ξίφη, δόρατα, ἄγκιστρα, μαχαίρια, ὀβελίσκους, ὥστε κάθε ἀμελής ἀναβάτης νά σκίζεται, ἐνῷ κάτω ἀπό αὐτήν παραμόνευε ὑπερμεγέθης δράκοντας, πού ἐκφόβιζε αὐτούς πού ἐπιχειροῦσαν νά ἀνέλθουν. Ὁ Κατηχητής Σάτυρος, πού εἶχε ἤδη ἀνέλθει τήν σκάλα, στράφηκε πρός αὐτήν καί τήν παρακάλεσε νά περπατήσει, αὐτή δέ μέ θάρρος πάτησε τήν κεφαλή τοῦ δράκοντος καί ἀνέβηκε. Εὑρεθεῖσα σέ μεγάλο κῆπο, εἶδε ὑπερμεγέθη πολιό ἄνδρα πού ἄρμεγε πρόβατα καί περιστοιχιζόταν ἀπό χιλιάδες λευκοφορούντα πρόσωπα. Τῆς ἀπηύθυνε τόν λόγο λέγοντάς της «καλῶς ἦλθες τέκνον», τῆς ἔδωσε τυρί «ὡς ψωμί», αὐτή δέ συνέπλεξε τά χέρια καί ἔφαγε, ἐνῶ οἱ παριστάμενοι εἶπαν «Ἀμήν». Ὁ ἦχος αὐτοῦ τοῦ ἐπιφωνήματος τήν ξύπνησε, ὁπότε διηγηθεῖσα τό ὅραμα στόν ἀδελφό της, ἔδωσε τήν ἐξήγηση ὅτι θά μαρτυρήσουν.

Ὁ πατέρας της, πού εἶχε ἐξαφανιστεῖ γιά λίγο ἐλπίζοντας ὅτι ἡ κόρη του θά μεταστρεφόταν, ἐπανεμφανισθεῖς, πιό εὐγενής καί συγκρατημένος, τῆς ζητοῦσε νά λυπηθεῖ τά γηρατειά του καί τήν τιμή τῆς οἰκογένειας καί τήν καταφιλοῦσε, ἀλλά αὐτή παρά τήν συγκίνησή της παρέμεινε ἀμετάπειστη.
Τέλος οἱ κρατούμενοι ὁδηγήθηκαν στόν ἀνθυπατεύοντα Ἰλαριανό γιά ἀνάκριση. Τό μαρτύριο ὁρίσθηκε γιά τήν ἑορτή τῶν γενεθλίων τοῦ Καίσαρος Γέτα, ἐπί αὐτοκράτορα Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.). Οἱ Ἅγιοι τέλεσαν δεῖπνο ἀγάπης καί οἱ παρατηροῦντες Ἐθνικοί ἐκπλήττονταν ἀπό τούς λόγους τοῦ Σάτυρου.
Οἱ Μάρτυρες εἰσήχθησαν στό ἀμφιθέατρο καί βάδιζαν χαρούμενοι καί ὑπερήφανοι. Ἀπέλυσαν τά θηρία. Ὁ Σατουρνίνος, ὁ Ροβεκάτος, ὁ Σεκοῦνδος καί ὁ Σάτυρος δέχθηκαν τήν ἐπίθεση τῶν ἄγριων ζῴων. Ἡ Περπέτουα καί ἡ Φιλικητάτη ἀφοῦ δέχθηκαν τούς κερατισμούς δαμάλεως, κατερρίφθησαν ματωμένες καί στή συνέχεια ἀποκεφαλίσθηκαν. Τό μαρτύριο συντελέσθηκε τό ἔτος 202 μ.Χ.. Ἔτσι καί οἱ ἕξι Ἅγιοι ἔλαβαν τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου καί τῆς δόξας.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας Πίστεως.
Θείας πίστεως, ἔγνως τόν πλοῦτον, καί κατέλιπες, εἰδώλων πλάνην, Περπετούα θεολήπτῳ φρονήματι· καί σύν πεντάδι Μαρτύρων ἀθλήσασα, μαρτυρικῆς ἠξιώθης λαμπρότητος· μεθ’ ὧν πρέσβευε, Κυρίῳ τῷ σέ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν Μαρτύρων χορείαν τήν ἑξαστέλεχον, Περπετούαν Ῥευκᾶτον καί θεῖον Σάτυρον, Σατορνῖνον τόν κλεινόν Σεκοῦνδον ἔνδοξον, Φιλικητάτην τήν σεμνήν, ὡς ἀστέρας φαεινούς, τῆς πίστεως τῆς ἁγίας, καί πρέσβεις πρός τήν Τριάδα, ἡμῶν συμφώνως εὐφημήσωμεν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Καταλιποῦσα τοῦ πατρός σου τήν πλάνην, θεογνωσίας τῷ φωτί κατηυγάσθεις, καί μυστηρίου ἤνυσας τό στάδιον, Περπετούα ἔνδοξε, σύν Μαρτύρων πεντάδι· μεθ’ ὧν ἀεί πρέσβευε, τῇ Ἁγία Τριάδι, ὑπέρ ἡμῶν τῶν ὕμνοις καί ᾠδαῖς, ἐπιτελούντων, τήν πάνσεπτον μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Περπετούα Μάρτυς Χριστοῦ, ἡ ἄθλοις ἁγίοις, καθελοῦσα τόν δυσμενῆ· χαίροις ἡ Κυρίῳ, πρεσβεύουσα ἀπαύστως, ὑπέρ τῶν προσιόντων, τῇ προστασίᾳ σου.