Ὁταν ἀποκεφαλίσθηκε ἀπό τόν Ἡρώδη, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ τίμια κεφαλή αὐτοῦ τοποθετήθηκε μέσα σέ ἀγγεῖο ἀπό ὄστρακο καί κρύφθηκε στήν οἰκία τοῦ Ἡρώδη. Μετά ἀπό πολλά χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης φανερώθηκε στό ὄνειρο δύο μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναχωρήσει γιά τά Ἱεροσόλυμα μέ σκοπό νά προσκυνήσουν τόν τάφο τοῦ Κυρίου, ἀγγέλλοντας σέ αὐτούς, ποῦ βρίσκεται ἡ τίμια κεφαλή του. Καί ἐκεῖνοι, ἀφοῦ τήν βρῆκαν, τήν εἶχαν μέ τιμές. Ἀπό αὐτούς τήν παρέλαβε κάποιος κεραμεύς καί τήν μετέφερε στήν πόλη τῶν Ἐμεσηνῶν. Ὅταν ὅμως πέθανε, τήν κληροδότησε στήν ἀδελφή του. Καί ἀπό τότε διαδοχικά περιῆλθε σέ πολλούς, γιά νά καταλήξει στά χέρια κάποιου ἱερομονάχου ἀρειανοῦ πού ὀνομαζόταν Εὐστάθιος καί φύλαξε τήν τίμια κάρα σέ σπήλαιο. Ἀπό ἐκεῖ μεταφέρθηκε, ἐπί Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.), στό Παντείχιον τῆς Βιθυνίας μέχρι πού ὁ Θεοδόσιος ὁ Μέγας (379 – 395 μ.Χ.) ἀνεκόμισε αὐτή στό Ἕβδομο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου ἀνήγειρε μέγα καί περικαλλέστατο ναό.
Βέβαια περί τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου ὑπάρχουν καί ἄλλες ἀντιφατικές παραδόσεις. Κατ’ ἄλλη ἐκδοχή ἡ τίμια κάρα εὑρέθηκε στήν Ἔμεσα τό ἔτος 458 μ.Χ., ἐπί βασιλέως Λέοντος Α’ (457 – 474 μ.Χ.), ἐνῷ ἄλλοι δέχονται ὅτι αὐτή εὑρέθηκε τό ἔτος 760 μ.Χ. καί μεταφέρθηκε στό ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στήν Ἔμεσα. Ἀπό ἐκεῖ μετακομίσθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, ἐπί βασιλείας Μιχαήλ Γ’ (842 – 867 μ.Χ.) καί πατριαρχίας Ἰγνατίου.
Περί τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Τιμίου Προδρόμου βρίσκουμε εἰδήσεις καί σέ διάφορους χρονογράφους. Ὁ Ζωναρᾶς ἀναφέρει ὅτι τό ἔτος 968 μ.Χ. ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στήν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας «βόστρυχον τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου αἵματι περφυμένον», πού μετακόμισε στήν Κωνσταντινούπολη. Πέντε δέ χρόνια νωρίτερα, κόμισε στήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τή Βέροια τῆς Συρίας, περί τόν Ἀπρίλιο τοῦ ἔτους 963 μ.Χ., μέρος τοῦ ἱματίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Σύμφωνα μέ ἄλλη μαρτυρία ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στήν Κρήτη «τό ἔνδυμα τοῦ Προφήτου ἐκ τριχῶν καμήλου τυγχάνον καί περί τόν τράχηλον ἠμαγμένον».
Ἡ Σύναξη τῆς εὑρέσεως τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ἐτελεῖτο στό Προφητεῖο του, πού βρισκόταν στήν τοποθεσία τήν ὀνομαζόμενη Φωρακίου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ γῆς ἀνατείλασα, ἡ τοῦ Προδρόμου Κεφαλή, ἀκτῖνας ἀφίησι, τῆς ἀφθαρσίας πιστοῖς τῶν ἰάσεων· ἄνωθεν συναθροίζει, τήν πληθύν τῶν Ἀγγέλων, κάτωθεν συγκαλεῖται, τῶν ἀνθρώπων τά γένη, ὁμόφωνον ἀναπέμψαι, δόξαν Χριστῷ τῷ Θεῷ.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Προφῆτα Θεοῦ, καί Πρόδρομε τῆς χάριτος, τήν Κάραν τήν σήν, ὡς ῥόδον ἱερώτατον, ἐκ τῆς γῆς εὑράμενοι, τάς ἰάσεις πάντοτε λαμβάνομεν, καί γάρ πάλιν ὡς πρότερον, τῷ κόσμῳ κηρύττεις τήν μετάνοιαν.

Μεγαλυνάριον.
Ὤσπερ μυροθήκη πνευματική, ἐκ γῆς ἀνεφάνη, σοῦ ἡ πάντιμος Κεφαλή, Βαπτιστά Κυρίου, καί κόσμον κατευφραίνει, τῆς ἡδυπνόου δόξης ταῖς διαδόσεσι.