Η Ἁγία Μάρτυς Ἀκυλίνα καταγόταν ἀπό τή Βύβλο ἢ Βίβλο τῆς Παλαιστίνης, ἦταν θυγατέρα τοῦ ἐπιφανοῦς ἄρχοντος Εὐτολμίου καί ἄθλησε, τό 298 μ.Χ. κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σέ ἡλικία πέντε ἐτῶν βαπτισθεῖσα ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Εὐθαλίου, τόσον ἀφοσιώθηκε στόν Θεό καί τήν μελέτη τῶν Γραφῶν, ὥστε δωδεκαετής ἐδίδασκε τούς ὁμηλίκους της νά ἀπέχουν ἀπό τή λατρεία τῶν εἰδώλων καί νά πιστεύουν στόν Χριστό. Ἔνεκα τῆς θεοφιλοῦς αὐτῆς δράσεώς της, καταγγέλθηκε στόν ἀνθύπατο Οὐολοσιανό, συλληφθεῖσα δέ καί ὁδηγηθεῖσα ἐνώπιον αὐτοῦ, ὁμολόγησε τή Χριστιανική πίστη της. Ὁ ἀνθύπατος διέταξε ἀμέσως τή διά σκληρῶν βασάνων θανάτωσή της. Ἔτσι, ἀφοῦ ἐμαστιγώθηκε ἀνηλεῶς καί τῆς ἐτρύπησαν τά αὐτιά μέ πυρακτωμένη σούβλα, τήν ἀποκεφάλισαν. Ἡ Σύναξη τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας ἐτελεῖτο στό ἁγιώτατο αὐτῆς Μαρτύριο, πού ἦταν στήν περιοχή τοῦ Φιλοξένου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κοντά στό Φόρο καί τό Περιτείχισμα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Τχύ προκατάλαβε.
Παρθένος ἀκήρατος, καί Ἀθληφόρος σεμνή, ἐδείχθης τοῖς πέρασι, τῇ ἀγαπήσει Χριστοῦ, Ἀκυλίνα θεόνυμφε· σύ γάρ καθάπερ ῥόδον, νοητόν τεθηλυῖα, ἔπνευσας ἐν ἀθλήσει, τῆς ἁγνείας τήν χάριν, πρεσβεύουσα τῷ Κυρίῳ, ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ραντισμοῖς αἱμάτων σου, καθηγνισμένην παρθένε, καί Μαρτύρων στέμμασι, σέ Ἀκυλίνα στεφθεῖσαν, δέδωκε, τοῖς ἐν ἀνάγκαις τῶν νοσημάτων, ἴασιν, καί σωτηρίαν ὁ σός Νυμφίος, τοῖς προστρέχουσιν ἐν πίστει, Χριστός ὁ βρύων, ζωήν αἰώνιον.

Μεγαλυνάριον.
Μύρων αἰσθομένη τῶν νοητῶν, Μάρτυς Ἀκυλίνα, ὡς νεᾶνις πανευπρεπής, κόσμου τό δυσῶδες, ἐμφρόνως ὑπερεῖδες, καί ἄθλοις μαρτυρίου, Χριστῷ νενύμφευσαι.