Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Εὐσέβιος ἔζησε κατά τόν 4ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν Ἐπίσκοπος τῶν Σαμοσάτων στήν Κομμαγηνή τῆς Συρίας. Διακρίθηκε γιά τούς ἀγῶνές του κατά τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν καί ἐξορίσθηκε γιά τά ὀρθόδοξα φρονήματά του ἀπό τόν ἀρειανίζοντα αὐτοκράτορα Οὐάλεντα στίς παρά τό Δούναβη χῶρες. Μετά τό θάνατο τοῦ Οὐάλεντος (378 μ.Χ.) ἐπανῆλθε στήν Ἐπισκοπή του καί ἐξακολούθησε τόν ἀγώνα του γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἀφοῦ ἐχειροτόνησε πολλούς Ἐπισκόπους πρός καταπολέμηση τῶν αἱρέσεων, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν Μάρη, Ἐπίσκοπο τῆς ἀρειανίζουσας πόλεως Δολιχῆς, ἐφονεύθηκε διά κεράμου πού ἔρριψε ἐπί τῆς κεφαλῆς του αἱρετική γυναίκα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε. Σοφίας τοῦ Πνεύματος, καταυγασθείς τῷ φωτί, τόν λόγον ἐτράνωσας, τῆς εὐσεβείας ἡμῖν, Εὐσέβιε ἔνδοξε· σύ γάρ ἱεραρχήσας, εὐσεβῶς τῇ Τριάδι, ἤθλησας θεοφρόνως, καί τήν πλάνην καθεῖλες. Καί νῦν Πάτερ δυσώπησον, σώζεσθαι ἅπαντας.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τῆς εὐσεβείας κατασπείρας τά διδάγματα,
Τά τοῦ Ἀρείου ἐναπέτεμες ζιζάνια
Καί Μαρτύρων τῷ στεφάνῳ κατεκοσμήθης·
Τόν γάρ Λόγον σύν Πατρί τε καί τῷ Πνεύματι
Ὁμοούσιον καί σύνθρονον ἐκήρυξας·
Ὅθεν κράζομεν, χαίροις Πάτερ Εὐσέβιε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Τριάδος μυσταγωγέ, καί τῶν Σαμοσάτων, ποιμενάρχα καί ὁδηγέ· χαίροις ὁ τοῦ Λόγου, πιών μετ’ εὐφροσύνης, ποτήριον τό θεῖον, μάκαρ Εὐσέβιε.