Ετσι προφήτευσε ὁ προφήτης Ἠσαΐας γιά τόν Πρόδρομο τοῦ Κυρίου, Ἰωάννη: «Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τήν ὁδόν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τάς τρίβους αὐτοῦ». Δηλαδή, φωνή ἀνθρώπου, πού φωνάζει στήν ἔρημο καί λέει: «Ἑτοιμάστε τόν δρόμο, ἀπ’ ὅπου θά ἔλθει ὁ Κύριος σέ σᾶς. Κάνετε ἴσιους καί ὁμαλούς τούς δρόμους, ἀπό τούς ὁποίους θά περάσει». Ξεριζῶστε, δηλαδή, ἀπό τίς ψυχές σας τά ἀγκάθια τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καί ρίξτε μακριά τά λιθάρια τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς πόρωσης καί καθαρίστε μέ μετάνοια τό ἐσωτερικό σας, γιά νά δεχθεῖ τόν Κύριο.
Ἡ φωνή αὐτή, πού ἦταν ὁ Ἰωάννης, γεννήθηκε μέ θαυμαστό τρόπο. Ὁ Πατέρας του Ζαχαρίας ἦταν ἱερέας. Τήν ὥρα τοῦ θυμιάματος μέσα στό θυσιαστήριο, εἶδε ἄγγελο Κυρίου, πού τοῦ ἀνήγγειλε, ὅτι θά ἀποκτοῦσε γιό καί θά ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Ὁ Ζαχαρίας σκίρτησε ἀπό χαρά, ἀλλά δυσπίστησε. Ἡ γυναῖκά του ἦταν στείρα καί γριά, πῶς θά γινόταν αὐτό πού ἄκουγε; Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε ὅτι γιά νά τιμωρηθεῖ ἡ δυσπιστία του, μέχρι νά πραγματοποιηθεῖ ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ, αὐτός θά ἔμενε κωφάλαλος. Πράγματι, ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε, καί μετά ἐννιά μῆνες ἔκανε γιό. Μετά ὀκτώ ἡμέρες, στήν περιτομή τοῦ παιδιοῦ, οἱ συγγενεῖς θέλησαν νά τοῦ δώσουν τό ὄνομα τοῦ πατέρα του, Ζαχαρία. Ὅμως, ὁ Ζαχαρίας, ἔγραψε ἐπάνω σέ πινακίδιο τό ὄνομα Ἰωάννης. Ἀμέσως, λύθηκε ἡ γλώσσα του, καί ἡ χαρά γιά ὅλους ἦταν μεγάλη.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι. Ἰδού γάρ συνέλαβες, Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τόν μέλλοντα, πᾶσαν τήν οἰκουμένην, ἀβλεψίᾳ νοσοῦσαν. Χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρρησίᾳ· Προφήτης τοῦ Ὑψίστου, ἐστίν ὁ μέλλων τίκτεσθαι.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορός Ἀγγελικός.
Εὐφραίνεται λαμπρῶς, Ζαχαρίας ὁ μέγας, καί ἡ πανευκλεής, Ἐλισάβετ ἡ σύζυξ, ἀξίως συλλαμβάνουσα, Ἰωάννην τόν Πρόδρομον, ὃν Ἀρχάγγελος, εὐηγγελίσατο χαίρων, καί οἱ ἄνθρωποι, ἀξιοχρέως τιμῶμεν, ὡς μύστην τῆς χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Στεῖρα καί πρεσβῦτις θείᾳ βουλῇ, καρπόν συλλαμβάνει, τόν ὑπέρτερον Προφητῶν, τόν τήν ἀκαρπίαν, ψυχῶν μέλλοντα τέμνειν, ἀξίνῃ μετανοίας· ὃν μεγαλύνομεν.