Φιλαλήθης καί θαρραλέος ὁ Βαρούχ, ἔζησε τόν 7ο αἰῶνα π.Χ. Ἦταν γιός τοῦ Νηρίου καί ὑπῆρξε ἀφοσιωμένος ἀκόλουθος καί γραμματέας τοῦ προφήτη Ἱερεμία.
Ὅταν ἦταν φυλακισμένος ὁ Ἱερεμίας, ὁ Βαρούχ ἔγραψε μέ ὑπαγόρευσή του προφητεῖες, μέ τήν ἐντολή νά τίς ἀναγνώσει στό λαό σέ ἡμέρα νηστείας. Ἀλλά ὁ βασιλιάς Ἰωακείμ, ὅταν πληροφορήθηκε αὐτό, ἀντί νά ἐπωφεληθεῖ ἀπό τίς νουθεσίες τοῦ προφήτη, ἔριξε τό βιβλίο του στήν φωτιά. Οἱ προφητεῖες ὅμως ἐκεῖνες, γράφηκαν καί πάλι.
Ὁ Βαρούχ ὑπέστη καί φυλάκιση, διότι οἱ Ἰουδαῖοι τόν μισοῦσαν γιά τή φιλαλήθη καί θαρραλέα του γλῶσσα. Τόν κατηγοροῦσαν μάλιστα, ὅτι αὐτός παρακινοῦσε ἐναντίον τους τόν προφήτη Ἱερεμία.
Ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι κατέφυγαν φοβισμένοι στήν Αἴγυπτο γιά τήν στάση τους κατά τοῦ βασιλιά τῆς Βαβυλῶνας, μαζί μέ τόν Ἱερεμία πῆγε ἐκεῖ καί ὁ Βαρούχ.
Ραβινιστική παράδοση ἀναφέρει, ὅτι αὐτός μετά τό θάνατο τοῦ Ἱερεμία ἐπανῆλθε στήν Βαβυλῶνα. Ὁ Βαρούχ στό ὁμώνυμό του βιβλίο μέσα στήν Ἁγία Γραφή, προλέγει καθαρά γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Προφητικῆς ἀξιωθεῖς λαμπηδόνος, Ἱερεμίᾳ τῷ κλεινῷ συνεδέθης, καί τούτῳ ὁμοδίαιτος ἐγένου σοφέ· ὅθεν προηγόρευσας, θεηγόρω σου γλώττῃ, τήν τοῦ Λόγου κένωσιν, εἰς ἀνάπλασιν κόσμου· ἧς μετασχόντες πίστει ἀληθεῖ, Βαρούχ Προφῆτα, ἐνθέως τιμῶμέν σε.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τήν ὑπέρ ἡμῶν.
Τήν τοῦ Λυτρωτοῦ, κηρύττων οἰκονομίαν, ὡς προφητική, κινύρα προεμελῴδης· Ὁ Θεός ἡμῶν οὗτος, τεχθείς ὡς ηὐδόκησεν, ᾧ παρόμοιος οὐχ ἕτερος, ἐπί γῆς ὀφθείς ἐγνώρισεν, ἐπιστήμης θείας εἴσοδον, τοῖς προσκυνοῦσι Βαρούχ, τήν παρουσίαν αὐτοῦ.

Μεγαλυνάριον.
Βάρος ἀπορρίψας τό χθαμαλόν, βαρύτητι βίου, ἐπτερώθης πρός οὐρανόν, Βαρούχ θεηγόρε· διό σε ὡς Προφήτην, θεόληπτον ὑμνοῦμεν, καί μεγαλύνομεν.