Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ἴνδης, Γοργόνιος, Πέτρος, Ζήνων, Δωρόθεος τοῦ Πραιπόσιτος, Μαρδόνιος, Γλυκέριος ὁ Πρεσβύτερος, Θεόφιλος ὁ Διάκονος καί Μυγδόνιος
Αὐτοί ἀπέμειναν ἔξω ἀπό τόν Ναό πού κάηκε μέ προσταγή τοῦ Μαξιμιανοῦ στή Νικομήδεια, ὅπου κάηκαν ζωντανοί οἱ 20.000 χριστιανοί.
Αὐτοί λοιπόν, πού ἦταν συγκλητικοί, συνελήφθησαν καί οἱ μέν τρεῖς πρῶτοι μαρτύρησαν διά πνιγμοῦ μέσα στήν θάλασσα, οἱ ἑπόμενοι δύο μαρτύρησαν διά ἀποκεφαλισμοῦ, οἱ ἄλλοι δύο μαρτύρησαν διά πυρός, ὁ Θεόφιλος διά λιθοβολισμοῦ καί ὁ Μυγδόνιος θανατώθηκε μέσα σέ βόθρο.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
