Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ὁ Ἅγιος Φιλέταιρος ἦταν ἀπό τή Νικομήδεια. Διακρινόταν γιά τήν βαθιά πίστη του ἀλλά καί το ἀπέραντο ἐξωτερικό κάλλος του, κάτι πού δέν ὑπολόγισε ποτέ, γνωρίζοντας ὅτι μετράει ἡ ψυχική ὀμορφιά καί ὄχι ἡ ἐξωτερική. Ποτέ δέν βασίστηκε σέ αὐτή, παρ’ ὅλο πού αὐτή θά τοῦ ἐξασφάλιζε μία ἄνετη ζωή. Οἱ εἰδωλολάτρες θέλοντας νά ἐκμεταλλευτοῦν τό φυσικό του κάλλος, προσπαθοῦσαν νά τόν προσελκύσουν στόν εἰδωλολατρισμό.
Ὅταν μία φορά μετέβη στή Νικομήδεια ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανός, ἄκουσε γιά τόν Φιλέταιρο καί ζήτησε νά τοῦ γνωρίσουν τό ἄτομο μέ τήν τόση ὀμορφιά. Μόλις τόν εἶδε, μαγεύτηκε καί τοῦ ζήτησε νά μπεῖ στήν ἀκολουθία του, μέ τήν προϋπόθεση ὅτι θά ἀρνηθεῖ τό χριστιανισμό. Ὁ Ἅγιος ἀποκρίθηκε ὅτι θά ὑπηρετούσε τόν αὐτοκράτορα, ἀλλά δέν θά ἔπαυε νά ὑμνεῖ καί νά λατρεύει τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Γι’ αὐτή τήν ὁμολογία του, φυλακίστηκε, ἀλλά ἀφέθηκε ἐλεύθερος μετά ἀπό λίγο καιρό. Ὅταν ὅμως ἀνέβηκε στόν αὐτοκρατορικό θρόνο ὁ Μαξιμιανός, ὁ Φιλέταιρος καταδιώκτηκε καί βασανίστηκε. Διεσώθη ὅμως καί μετέβη σέ ὄρος πρός τά μέρη τῆς Σιγριανῆς, ὅπου καί παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
