Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Μάρτυρας (21 Ιανουαρίου)

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Νεόφυτος καταγόταν ἀπό τή Νίκαια τῆς Βιθυνίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί γεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Θεόδωρο καί τήν Φλωρεντία. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.).
Ἀπό μικρή ἡλικία κατέφυγε στόν Ὄλυμπο, ὅπου ἀσκήτευε σέ ἕνα σπήλαιο. Λίγο ἀργότερα κατεβαίνει ἀπό τό ὄρος, ὕστερα ἀπό θεία ἐντολή, γιά νά χαιρετίσει τούς γονεῖς του. Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή προσφέρει στούς φτωχούς τῆς γενέτειράς του ἕνα μέρος ἀπό τήν περιουσία τῶν γονέων του καί ἐπιστρέφει πάλι στό σπήλαιο τοῦ Ὀλύμπου.
Κατά τό δέκατο πέμπτο ἔτος τῆς ἡλικίας του, συνοδευόμενος καί βοηθούμενος ἀπό Ἀγγέλους, παρουσιάσθηκε ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνα Δεκίου. Παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας του, δέν δείλιασε μπροστά στόν ἡγεμόνα, ἀλλά ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του στόν Χριστό. Τότε ἐκεῖνος τόν παρέδωσε στούς δημίους, οἱ ὁποῖοι τόν ἔβαλαν μέσα σέ κλίβανο. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως τόν διέσωσε. Στήν συνέχεια τόν ἔριξαν στά θηρία, ἀλλά καί αὐτά δέν τόλμησαν νά τόν πλησιάσουν. Τέλος, τόν σκότωσαν διά ξίφους.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Ἐκ σπάργανων ἐπλήσθης, τῆς θείας χάριτος, ὥσπερ νεόφυτον ἔρνος χαριτωθείς τήν ψυχήν, καί θαυμάτων αὐτουργός ξένων γενόμενος, ἠνδραγάθησας στερρῶς, δι’ ἀγώνων ἱερῶν, Νεόφυτε Ἀθλοφόρε. Ἀλλά μή παύσῃ πρεσβεύων, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιοv. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς σου, Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τό στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἔχων γάρ τήν ἰσχύν σου, τούς τυράννους καθεῖλεν, ἔθραυσε καί δαιμόνων, τά ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἰκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκ τοῦ ὄρους ἤστραψας ἐν τῷ σταδίῳ, καί Χριστόν ἐδόξασας, ἀθλητικαῖς σου ἀγωγαῖς, Μεγαλομάρτυς Νεόφυτε· ὅθεν ἐδέξω τόν ἄφθαρτον στέφανον.

Μεγαλυνάριον.
Νέος ὢν τῷ σώματι κομιδῇ, τόν ἀρχαῖον ὄφιν, ἐτροπώσω μαρτυρικῶς· ὅθεν ἐδοξάσθης, τῇ θείᾳ χορηγίᾳ, Νεόφυτε τρισμάκαρ, πιστῶν ἀντίληψις.