Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ὁ Ὅσιος Κασσιανός τοῦ Κομέλ ἦταν μαθητής τοῦ Ἁγίου Κορνηλίου τοῦ Κομέλ († 19 Μαΐου) καί ἀσκήτεψε στή μονή τοῦ Κομέλ. Καθημερινά μοχθοῦσε νά μιμηθεῖ τόν πνευματικό του διδάσκαλο σέ ὅλα καί ἀκολουθοῦσε πιστά τόν μοναχικό του κανόνα.
Ὁ Ὅσιος Κασσιανός συμβούλευε τούς μοναχούς νά διάγουν τόν βίο τους μέ φόβο Θεοῦ, νά προσεύχονται ἀδιάλειπτα, νά ἀσχολοῦνται μέ τήν καλλιέργεια τοῦ ἐσωτερικοῦ τους κόσμου καί νά ἀποβάλλουν ὅλες τίς κοσμικές τους σκέψεις, νά εἶναι νηφάλιοι στή σκέψη, ἄγρυπνοι στήν ψυχή καί νά ζοῦν μέ μετάνοια.
Μετά τήν ἐπιστροφή τοῦ Ὁσίου Κορνηλίου στό μοναστήρι, ὁ Ὅσιος Κασσιανός μέ πνευματική χαρά συνάντησε τόν γέροντά του καί παραιτήθηκε ἀπό τήν ἡγουμενία τῆς μονῆς, θέλοντας νά εἶναι ὑποτακτικός στόν γέροντά του, ὅπως πρίν.
Ὁ Ὅσιος Κασσιανός κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1537.
Ὁ Ὅσιος Λαυρέντιος τοῦ Κομέλ ἦταν καί αὐτός μαθητής τοῦ Ὁσίου Κορνηλίου τοῦ Κομέλ. Τό 1538, μέ τή σύσταση τοῦ Ὁσίου Κορνηλίου, ὁμοφώνως ἐξελέγη ἡγούμενος ἀπό τούς ἀδελφούς τῆς μονῆς καί πορεύθηκε μέ βάση τίς πνευματικές νουθεσίες καί ὁδηγίες τοῦ διδασκάλου του.
Παρ’ ὅλες τίς μοναχικές ἀσχολίες του, ὁ Ὅσιος Λαυρέντιος δέν ἐγκατέλειψε τήν προσφιλή σέ αὐτόν ἐργασία, πού ἦταν ἡ ἀντιγραφή ἐκκλησιαστικῶν βιβλίων.
Ὁ Ὅσιος Λαυρέντιος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1548.
