Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ κηπουρός, καταγόταν ἀπό τή Σινώπη.
Ὅλα του τά ὑπάρχοντα ἦταν ἕνας μικρός κῆπος πού τόν καλλιεργοῦσε καί τόν περιποιόταν πολύ. Τό εἰσόδημά του ἀπό τόν κῆπο ἦταν μικρό, ἐπειδή ἦταν ὀλιγαρκής καί ὅτι τοῦ περίσσευε τό μοίραζε στούς φτωχούς.
Μελετοῦσε συνέχεια τά ἱερά βιβλία καί ἔλεγε, ὅτι καί ἡ ψυχή μας εἶναι κῆπος καί χρειάζεται περιποίηση γιά νά μήν φυτρώσουν ἀγκάθια καί τριβόλια. Ἐνῶ πουλοῦσε τά λαχανικά καί τά φροῦτα ἔλεγε συγχρόνως καί τά λόγια του μεγάλου πνευματικοῦ κέρδους. Πολλές φορές κέρδιζε καί τούς ἄπιστους μέ τά λόγια πού ἄκουγαν.
Καταγγέλθηκε καί γι’ αὐτό συνελήφθη, βασανίστηκε καί στό τέλος ἀποκεφαλίστηκε.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
