Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ὁ Ἅγιος Μάρτυρας Παγχάριος καταγόταν ἀπό τή Βιθλαπάτη ἢ Βιλλαπάτη καί γεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς. Ὅταν ἦλθε στή Ρώμη, γνωρίσθηκε καί συνδέθηκε φιλικά μέ τόν αὐτοκράτορα Διοκλητιανό (284 – 305 μ.Χ.). Γιά τίς ὑψηλές τιμές, τίς ὁποῖες ἀπολάμβανε, ἀρνήθηκε τήν πατρώα εὐσέβεια καί, γιά νά φανεῖ εὐάρεστος στόν βασιλέα, ἀσπάσθηκε τήν θρησκεία τῶν εἰδώλων.
Ὅταν ἡ μητέρα του πληροφορήθηκε τήν ἄρνηση τοῦ υἱοῦ της καί τή μεταστροφή του στήν εἰδωλολατρία, τοῦ ἔγραψε ἐπιστολή καί τόν παρακαλοῦσε νά προσέλθει καί πάλι στό πῦρ τῆς εὐσέβειας. Οἱ συμβουλές καί ἡ προσευχή τῆς μητέρας του ὁδήγησαν τόν Ἅγιο Παγχάριο σέ μετάνοια καί θεογνωσία.
Ὅταν ὁ Διοκλητιανός ἔμαθε ὅτι ὁ Παγχάριος ὁμολόγησε τόν Χριστό, τόν βασάνισε, τόν φυλάκισε καί, τέλος, τόν ἐξόρισε στή Νικομήδεια, ὅπου μετά ἀπό μύριες θλίψεις καί κακουχίες, τό ἔτος 305 μ.Χ., ἀποκεφαλίσθηκε.
Ναός τοῦ Ἁγίου Παγχαρίου ὑπῆρχε στήν Κωνσταντινούπολη πρό τοῦ 10ου αἰῶνος μ.Χ.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
