Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης στήν ἀρχή εἶχε πέσει στήν πλάνη τῶν μονοφυσιτῶν. Ὅταν δηλαδή ἐπί βασιλίσσης Πουλχερίας, ἡ Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδος στήν Χαλκηδόνα καταδίκασε τίς αἱρετικές δοξασίες τοῦ Εὐτυχοῦς, ὁ Ἰωάννης δέν θέλησε νά δεχτεῖ τή δογματική ἑρμηνεία καί ἀπόφαση τῆς Συνόδου αὐτῆς. Ἀλλά τό ἐσωτερικό τῆς ψυχῆς τοῦ Ἰωάννη δέν εἶχε ἐγωϊστικά ἐλατήρια, ἦταν δεκτικό, διότι οἱ πλούσιοι καί εὐσεβεῖς γονεῖς του, στή Θήβα τῆς Αἰγύπτου, τόν ἀνέθρεψαν μέ τήν ἀνάλογη χριστιανική παιδεία.
Ἔτσι ὁ Θεός εὐλόγησε νά ἀπαλλαχτεῖ ἀπό τήν πλάνη του ὡς ἑξῆς:
Κάποτε πῆγε στήν Ἱερουσαλήμ, γιά νά προσκυνήσει τόν τάφο τοῦ Κυρίου καί νά δεχτεῖ ἐκεῖ τήν θεία κοινωνία. Πρίν φτάσει ἡ ἡμέρα ἐκείνη, ὀρθόδοξοι κληρικοί, φρόντισαν νά τόν διαφωτίσουν καί νά τόν ἀπαλλάξουν ἀπό τήν πλάνη του. Ἀλλά καί πάλι ὁ Ἰωάννης βρισκόταν σέ ἀμφιταλάντευση. Τήν παραμονή λοιπόν τῆς ἡμέρας πού θά κοινωνοῦσε, ἄκουσε στό ὄνειρό του φωνή, πού τοῦ ἔλεγε ὅτι εἶναι ἀνάξιοι νά κοινωνοῦν ὅσοι χωρίζονται ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας. Τότε ὁ Ἰωάννης πείστηκε ὁριστικά.
Ὅταν ἐπέστρεψε στήν Αἴγυπτο, μόνασε στόν τόπο Χοζεβά. Μάλιστα, τόσο πολύ ἀνέπτυξε τίς ἀρετές τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ὁ Θεός τόν ἀξίωσε νά θεραπεύει δαιμονισμένους μέ τήν προσευχή του. Κατόπιν τόν ἔκαναν ἐπίσκοπο Καισαρείας, ἀλλά αὐτός ἐπέστρεψε στό ἀσκητήριό του, ὅπου καί πέθανε εὐεργετώντας ἀναρίθμητες ψυχές μέ τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία του.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.