Παιδί φτωχῆς οἰκογένειας ὁ Ὅσιος Ἰουλιανός, ἔζησε τόν 4ο αἰώνα μ.Χ.
Ἂν καί ἀγράμματος, μέ τήν ζωντανή του εὐσέβεια εἶχε εὐλογηθεῖ ἀπό τή θεία χάρη, ὥστε νά ἀποκτήσει ἄφθονη πνευματική κατά Χριστόν φιλοσοφία τῆς ὀρθῆς πίστης, τῆς λεπτῆς διάκρισης καί τῆς καθαρῆς ζωῆς. Θαυμάσιος στήν ἐγκράτεια, τήν ὀλιγάρκεια, τή σωφροσύνη, τή διάγνωση ψυχικῶν νοσημάτων καί κινδύνων, τήν συνετή ὁδηγία καί στήν κατάλληλη συμβουλή.
Νέος ἀκόμα μοναχός, εἶχε γίνει πασίγνωστος γιά τήν σοφία καί τήν ἀρετή του. Καί στό ἀσκητήριό του, πού ἦταν στίς ὄχθες τοῦ Εὐφράτη ποταμοῦ, ἔτρεχαν μορφωμένοι ἄνδρες γιά νά πάρουν τήν συμβουλή του καί νά ὠφεληθοῦν ἀπό τά λόγια του.
Πῆγε στό θεοβάδιστο ὄρος Σινά, ὅπου ἀσκήτεψε γιά ἀρκετό χρόνο. Στη συνέχεια, ἐπέστρεψε πάλι στό ἀσκητήριό του στίς ὄχθες τοῦ Εὐφράτη, καί εἵλκυσε πολλούς νέους μαθητές στήν ζωή τῆς γνήσιας μετάνοιας.
Στά χρόνια τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτη, ὁ Ὅσιος Ἰουλιανός στήριξε καί παρηγόρησε πολλές ψυχές. Ἡ φήμη του εἶχε ἐξαπλωθεῖ τόσο πολύ, ὥστε ὁ ἱερός Χρυσόστομος τόν ἐγκωμιάζει λέγοντας ὅτι τό ὄνομά του εἶναι λαμπρότερο ἀκόμα καί ἀπ’ αὐτό τῶν βασιλέων.
Ἔτσι ἅγια ἀφοῦ κύλησε ἡ ζωή του, παρέδωσε εἰρηνικά στόν Θεό τή μακάρια ψυχή του.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.