Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.
Εὐλαβής, φιλήσυχος, φιλακόλουθος καί εὐσεβῆς ὁ Ἀγγελής, ἔκανε τό ἐπάγγελμα τοῦ γιατροῦ στό Ἄργος. Σέ κάποια θρησκευτική συζήτηση μέ ἕναν Γάλλο, ὑπεραμύνθηκε τήν Χριστιανική πίστη καί δέχτηκε νά μονομαχήσει χωρίς ὅπλο μέ τόν Γάλλο, πού ἦταν ὁπλισμένος. Ὁ Γάλλος μπροστά στήν πίστη τοῦ Ἀγγελῆ δείλιασε καί ὁ Ἀγγελής ἀναδείχτηκε καί ἐπίσημα νικητής.
Μετά τή νίκη αὐτή ὁ Ἀγγελής, ἀποφάσισε νά μαρτυρήσει γιά τόν Χριστό. Ἐγκατέλειψε λοιπόν τήν ἰατρική καί κλείστηκε στό ὑπερῶο τοῦ σπιτιοῦ του. Ξαφνικά ὅμως, ἄγνωστο γιά ποιό λόγο, τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου τοῦ ἔτους 1813, ἀρνήθηκε τόν Χριστό καί ἔγινε Μουσουλμάνος! Ἐπειδή δημιούργησε ἐπεισόδιο σέ καφενεῖο τοῦ Ναυπλίου, ἐνῶ βρισκόταν μεθυσμένος, οἱ ἀρχές τόν ἐξόρισαν στή Χίο.
Ἐκεῖ μετανοημένος, ἔβρεχε κάθε μέρα μέ δάκρυα μετανοίας τούς ναούς καί προσευχόταν. Ἐπίσης ἔδινε ἀφορμές στούς Τούρκους, ἐπιζητώντας τό μαρτύριο. Κάποτε μπῆκε σέ κάποιο τελωνεῖο καί ὁμολόγησε ὅτι ἦταν Χριστιανός. Οἱ Τοῦρκοι τόν ἔδειραν ἀνελέητα καί τόν ἔκλεισαν σιδηροδέσμιο στή φυλακή τοῦ Κάστρου τῆς Χίου. Ἀλλ’ ἐπειδή παρέμεινε σταθερός στήν Χριστιανική ὁμολογία του, ἀποκεφαλίστηκε στίς 3 Δεκεμβρίου 1813.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
