Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Πρόκειται γιά τόν Γρηγόριο Καλαμαρᾶ, Μητροπολίτη Ἄργους καί Ναυπλίου (1810 – 1821), ἀνιψιός τοῦ προκατόχου του Γρηγορίου (1800 – 1810).
Γεννήθηκε στήν Ἀλαγονία Καλαμάτας. Χρημάτισε μητροπολίτης Ἐρυθρῶν καί κατόπιν Πατρών (1780 – 1799). Ὑπό τήν ἰδιότητα τοῦ “πρώην” ἐκλέχθηκε μητροπολίτης Ναυπλίου καί Ἄργους (1810).
Τό ἔτος 1819 μυήθηκε στήν Φιλική Ἑταιρεία ἀπό τόν Νικηφόρο Παμπούκη, ἐνῶ βρισκόταν στήν Ὕδρα, ὁ ἴδιος δέ, ἔκαμε Φιλικούς τους προκρίτους τῆς ἐπαρχίας του. Ἡ προεπαναστατική ἐθνική δραστηριότητα τοῦ Γρηγορίου ἔγινε ἀντιληπτή ἀπό τούς Τούρκους καί γι’ αὐτό, μέ διαταγή τοῦ καϊμακάμη τῆς Τρίπολης, κλείστηκε μαζί μέ ἄλλους ἀρχιερεῖς στίς φυλακές τῆς πόλης καί ὑπέφερε τά πάνδεινα, μέχρις ὅτου ἀπό τίς κακουχίες, τήν ἀσιτία καί τά πολύμηνα μαρτύρια, απεβίωσε στίς 21 Σεπτεμβρίου 1821.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
