Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.
Ὁ Ἅγιος Κελεστίνος γεννήθηκε στή Ρώμη καί ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Πρίσκος. Ἔζησε κατά τήν περίοδο τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.) καί ἀπό νεαρή ἡλικία, ὡς διάκονος, διακρίθηκε γιά τήν εὐσέβεια, τή μόρφωσή του καί τίς ἀρετές του. Μετά τόν θάνατο τοῦ πάπα Βονιφατίου, τό ἔτος 422 μ.Χ., ἀνῆλθε στόν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς Ρώμης.
Ἔχοντας κατορθώσει συνέπεια λόγου καί ζωῆς, φανέρωσε τόν ἑαυτό του σεβάσμιο σέ ὅλους καί ἀξιοθαύμαστο. Παράλληλα ἀγωνίσθηκε μέ ἐξαιρετικό τρόπο γιά τήν ἀποτύπωση τῶν ὀρθῶν δογμάτων καί τήν καταπολέμηση τῶν αἱρετικῶν. Μαζί μέ τόν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας καταδίκασε τό Νεστοριανισμό καί ἀναθεμάτισε τόν αἱρετικό Νεστόριο, τόν ὁποῖο οἱ Πατέρες τῆς Γ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπομάκρυναν καί καθαίρεσαν, ἐπειδή βλασφημοῦσε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ὁ Ἅγιος ἐργάσθηκε, ἐπίσης, γιά τήν ἀναίρεση τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Πελαγιανισμοῦ στή Μεγάλη Βρετανία καί ἱεραποστολικά γιά τόν εὐαγγελισμό τῶν κατοίκων τῆς Ἰρλανδίας.
Ὁ Ἅγιος Κελεστίνος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 431 μ.Χ.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
