Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θεσπέσιος καταγόταν ἀπό τήν Καππαδοκία καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἀλεξάνδρου Σεβήρου (222 – 235 μ.Χ.). Διακρινόταν γιά τόν ἔνθεο ζῆλο ὑπέρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως καί τούς ἀγῶνες του ὑπέρ αὐτῆς. Ἐκήρυττε τό θεῖο λόγο καί διαλεγόταν μέ τούς εἰδωλολάτρες, μέ ἀποτέλεσμα νά ὁδηγήσει πολλούς ἀπό αὐτούς στήν ἀληθινή πίστη. Γιά τή θεοφιλή δράση του συνελήφθη καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Σιμπλικίου, ὁ ὁποῖος τόν ἐξεβίαζε νά θυσιάσει στά εἴδωλα καί νά ἀπαρνηθεῖ τόν Χριστό. Ὁ Ἅγιος Θεσπέσιος ἀρνήθηκε νά ὑπακούσει. Γι’ αὐτό τόν κρέμασαν καί τοῦ καταξέσκισαν τίς σάρκες καί στή συνέχεια τόν ἔριξαν μέσα σέ λέβητα μέ καυτή πίσσα καί λάδι. Ὅμως, μέ τή Θεία Χάρη, ὁ Ἅγιος ἐξῆλθε ἀβλαβής ἀπό τό μαρτύριο αὐτό, γενόμενος ἔτσι πρόξενος μεταστροφῆς πολλῶν παρευρισκομένων εἰδωλολατρῶν. Κατόπιν τούτου ὁ Σιμπλίκιος διέταξε τήν μεταφορά του ἔξω ἀπό τήν πόλη καί τή δι’ ἀποκεφαλισμοῦ θανάτωσή του. Ἦταν τό 222 μ.Χ.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
