Ὅσιοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἀθανασία ἡ συμβία του (9 Οκτωβρίου)

Υπῆρξαν κατά τό ἔτος 594 καί ἦταν σύζυγοι ἐνάρετοι, πού κατάγονταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Ἦταν εὔποροι καί ζοῦσαν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ἀνδρόνικος ἔκανε τό ἐπάγγελμα τοῦ ἀργυραμοιβοῦ στήν Ἀντιόχεια καί ἀπόκτησε ἀπό τόν γάμο αὐτό δύο παιδιά, πού ὅμως πέθαναν. Αὐτό κατέθλιβε τούς δύο γονεῖς καί γιά νά βροῦν παρηγοριά κατέφυγαν γιά προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους.
Ἀπό ἐκεῖ πῆγαν στήν Αἴγυπτο, ὅπου μέ κοινή ἀπόφαση ἔγιναν μοναχοί καί μπῆκαν σέ μοναστῆρι. Ὁ μέν Ἀνδρόνικος πῆγε στή Μονή τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, ἡ δέ γυναῖκά του Ἀθανασία στήν γυναικεία Μονή τῶν Ταβεννησιωτῶν.
Ἐκεῖ, ἀφοῦ ἀσκητικά πέρασαν τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους, ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Σωφροσύνης τήν χλαῖναν τήν θεοΰφαντον, κατεποικίλατε χρόαις τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, ὁμοφρόνως ἐν σπουδῇ ἄμφω ἀσκήσαντες· ὅθεν ὑμῶν τήν σιωπήν, ἡ τρισάγιος ᾠδή, ἐδέξατο ἐν ὑψίστοις, Ἀνδρόνικε σύν τῇ θείᾳ, Ἀθανασίᾳ τῇ θεόφρονι.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῆς νομίμου συζυγίας ὑποτύπωσιν
Καί τῆς ἐνθέου πολιτείας ἀκροθίνια
Ἀναδήσωμεν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων
Τόν ὁσίως διαπρέψαντα Ἀνδρόνικον,
Σύν αὐτῷ Ἀθανασίαν τήν ὁμόζυγον,
Τούτοις λέγοντες, χαίροις ζεῦγος πανόσιον.

Μεγαλυνάριον.
Ἀνδρείως ἡ σύμβιος ξυνωρίς, σύν Ἀθανασίᾳ, ὁ Ἀνδρόνικος ὁ στερρός, τῆς ἀθανασίας, ἀνύσαντες τήν τρίβον, τῆς ἀθανάτου δόξης, κατηξιώθησαν.