 Ηταν μία πραγματική «κατ’ οἶκον ἐκκλησία». Οἰκογένεια ἀληθινά χριστιανική, μέ μιά ψυχή, μέ μιά καρδιά καί τό ἴδιο φρόνημα.
Ηταν μία πραγματική «κατ’ οἶκον ἐκκλησία». Οἰκογένεια ἀληθινά χριστιανική, μέ μιά ψυχή, μέ μιά καρδιά καί τό ἴδιο φρόνημα.
 Ὅταν ἄρχισε ὁ διωγμός κατά τῶν χριστιανῶν, εἰδοποίησαν τούς δυό συζύγους ὅτι κινδυνεύουν νά συλληφθοῦν. Τότε ὁ Τερέντιος καί ἡ Νεονίλλη ἀναρωτήθηκαν νά φύγουν μακριά, προκειμένου νά προστατέψουν τά παιδιά τους ἢ νά μείνουν καί νά περιμένουν μέ γενναιότητα ὁποιοδήποτε μαρτύριο;
 Οἱ πέντε γιοί καί οἱ δύο θυγατέρες τους, ἔδωσαν ἀποφασιστική ἀπάντηση. Γιατί νά φύγουν; Ὁ διωγμός εἶχε ἐξαπλωθεῖ παντοῦ. Ἔπειτα, ἡ ἀναχώρησή τους θά ἐνέσπειρε τόν πανικό στούς ἐκεῖ χριστιανούς. Καί τό σπουδαιότερο, ἡ Ἐκκλησία δέν ἐνισχύεται ἀπό φυγάδες, ἀλλά ἀπό μάρτυρες καί ἀθλητές.
 Ἔτσι, ὅλη ἡ οἰκογένεια ἀποφάσισε νά μείνει σταθερή στήν ἀπόφασή της. Καί ὅλοι μαζί, ἀφοῦ ὁμολόγησαν τόν Χριστό, πέθαναν μέ ἀποκεφαλισμό.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
 Νόμῳ φύσεως, συνδεδεμένοι, κράτος πίστεως, ἐνδεδυμένοι, μαρτυρίου τήν ὁδόν διηνύσατε, σύν Νεονίλλῃ θεόφρον Τερέντιε, καί ἡ τῶν Παίδων ὑμῶν ἑπτάς ἔνθεος. Καί νῦν ἄφεσιν, αἰτήσασθε παμμακάριστοι, τοῖς μέλπουσιν ὑμῶν τήν θείαν ἄθλησιν.
 Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
 Ὡς συζυγία εὐσεβής καί ὁμόφρων, σύν Τερεντίῳ Νεονίλλα τρισμάκαρ, λαμπρά χορεία ὤφθητε Χριστῷ τῷ Θεῷ· πίστει γάρ ἐκθρέψαντες, τούς σεπτούς ὑμῶν Παῖδας, τούτους προσηγάγετε, λογικάς ὠς θυσίας, ἐνηθληκότες ἅμα σύν αὐτοῖς, τῷ τῶν αἰώνων, Δσπότῃ μακάριοι.
 Μεγαλυνάριον.
 Γενεά εὐθέων εὐλογητή, ὡς ὁ Δαβίδ ἔφη, ἀνεδείχθητε τῷ Θεῷ, Τερέντιε μάκαρ, σύν τοῖς κλεινοῖς υἱοῖς σου, καί τῇ συνεύνῳ πίστει, ἀνδραγαθήσαντες.

 Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.
Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.