Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Αὐρηλιανοῦ (270 – 275 μ.Χ.). Ἦταν στρατηλάτης στή Ρώμη καί καταγόταν ἀπό τό γένος τῶν Γότθων. Διέλαμπε γιά τήν καθαρότητα τοῦ βίου του καί τήν ἄσκησή του, ἐπισκεπτόταν δέ στίς φυλακές τούς Χριστιανούς γιά νά τούς παρηγορήσει. Γι’ αὐτό κατηγορήθηκε στόν βασιλέα καί ὁδηγήθηκε δέσμιος ἐνώπιόν του, ὅπου ὁμολόγησε μέ παρρησία καί πνευματική ἀνδρεία τήν πίστη του στόν Χριστό. Τότε τόν κρέμασαν καί τοῦ κατέσκισαν τίς σάρκες. Ὅμως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν διατήρησε σῶο καί ἀβλαβή. Βλέποντας τό παράδοξο θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πίστεψαν στόν Χριστό ἑβδομήντα στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι καί ἀποκεφαλίσθηκαν και η μνήμη τους τιμάται την ίδια ημέρα με αυτή του Αγίου Σάββα.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας μετά τίς φρικώδης βασάνους, κλείσθηκε στή φυλακή, ὅπου καί ἔλαβε τό ἔτος 272 μ.Χ. τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης
