Ἔζησε στή θορυβώδη καί μεγάλη γιά τήν Ὀρθοδοξία ἐποχή τοῦ Πατριάρχη Κων/πόλεως Φωτίου (857 – 891), μέ τόν ὁποῖο καί διατηροῦσε ἀλληλογραφία. Σύνθεσε δύο ἐγκώμια στήν γιορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου καί μελοποίησε τήν Ἀκολουθία τους.
Μελοποίησε ἐπίσης τόν προεόρτιο Κανόνα στόν Εὐαγγελισμό, καθώς καί ἄλλους Κανόνες στήν Θεοτόκο. Συνέγραψε μάλιστα καί πανηγυρικούς λόγους, ὅπως στά Εἰσόδια, στήν σύλληψη τῆς Ἁγίας Ἄννης καί στό «Εἰστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ».
(Στοιχεῖα τῆς βιογραφίας του, συγχέονται μ’ αὐτά τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἐπισκόπου Ἀμάστριδος, κυρίως ὅσον ἀφορά τήν ποίηση τῶν ἀσματικῶν Κανόνων. Ἴσως βέβαια, νά συμβαίνει καί τό ἀντίθετο).
Ὅσιος Γεώργιος Ἐπίσκοπος Νικομήδειας ποιητὴς ἀσματικῶν Κανόνων καὶ Τροπαρίων (29 Δεκεμβρίου)
Κοινοποίηση
Δείτε Επίσης

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.