Ὅσιος Θαλλέλαιος (27 Φεβρουαρίου)

Ὁ Ὅσιος Θαλλέλαιος καταγόταν ἀπό τήν Κιλικία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐπειδή ἀγάπησε τόν μοναχικό βίο, μετέβη στήν πόλη τῶν Γαβάλων τῆς Συρίας, σέ ὄρος ψηλό ἐπί τοῦ ὁποίου ὑπῆρχε ναός τῶν εἰδώλων καί ἔστησε τήν μικρή καλύβα του ἀσκητεύοντας μέ προσευχή καί νηστεία. Ὅταν εἶδαν οἱ δαίμονες τήν ἀρετή του, δοκίμασαν νά τόν ἐκφοβήσουν. Δέν μπόρεσαν ὅμως. Μέ προσευχή τούς ἔκανε ἄφαντους. Ἐκεῖνοι τότε ἐξεμάνησαν καί ἄρχισαν νά σπᾶνε τά δένδρα καί ἐπειδή οὔτε μέ αὐτό παρακίνησαν τόν Ὅσιο, τή νύχτα μέ φωνές καί θορύβους, ἐπιτίθονταν σέ αὐτόν. Χωρίς ὅμως νά κατορθώσουν τίποτα, ὑπεχώρησαν.
Ὁ Ὅσιος ἦταν γεμάτος ταπεινοφροσύνη. Ποτέ δέν ὑπερηφανεύθηκε γιά τήν ἐγκράτεια καί τά πνευματικά κατορθώματά του καί ὁδηγοῦσε πρός τόν Χριστό πλανεμένες ψυχές. Ὅποτε μάλιστα τοῦ ἔκαναν λόγο ἐπαινετικό, ὁ Ὅσιος δέν ἤθελε νά τόν δεχθεῖ, διότι θεωροῦσε πνευματικά ὠφέλιμο νά προσέχει ποῦ ὑστεροῦσε καί ὄχι νά ἀκούει γιά τήν προκοπή του.
Ἐπειδή ὅμως ὁ Ὅσιος ἐπιθυμοῦσε νά ζήσει πιό αὐστηρό ἀσκητικό βίο, ἐγκατέλειψε τήν καλύβα καί ἔκτισε κελί τόσο στενό, ὥστε εἰσερχόταν σέ αὐτό μέ δυσκολία. Ἔτσι, ἀφοῦ ἔζησε θεοφιλῶς ἐπί δέκα χρόνια, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη. Τόν βίο του συνέγραψε ὁ Θεοδώρητος Κύρου στή Φιλόθεο Ἱστορία του.