Μια ακόμη ιδέα για αλάδωτο φαγητό:
Τραχανόσουπα αλάδωτη
Οι μερίδες μας όπως πάντοτε για δύο άτομα.
Προϋπόθεση να βρούμε νηστήσιμο τραχανά και υπάρχει σε αρκετά καταστήματα και βιολογικών προϊόντων.
Λοιπόν παίρνουμε όπως πάντα την κατσαρόλα μας την βάζουμε στην φωτιά και αφού αρχίσει να ζεσταίνεται τρίβουμε με τον τρίφτη μας μισό
κρεμμύδι μέτριου μεγέθους, ίσως και λιγότερο να αρχίσει να τσιτσιρίζει…
δεν το αφήνουμε να κοκκινίσει πολύ το κρεμμύδι για να μην μας πικρίσει στην γεύση.
Κατόπιν ρίχνουμε τις λιωμένες ντομάτες μας pumaro ή και φρέσκιες.
Αλάτι και πολύ λίγο πιπέρι.
Μετά από λίγο προσθέτουμε το νερό να πάρουν όλα μαζί μια βράση και μετά προσθέτουμε 2 φλυτζάνια του καφέ τον τραχανά μας.
Αφού βράσουν για 15΄-20΄ αναλόγως και χυλώσει αρκετά η τραχανόσουπά μας είναι έτοιμη.
Πανεύκολη, γρήγορη και νόστιμη!
Η δεύτερη ιδέα μας για σήμερα είναι: Μανιταρόσουπα αλάδωτη
Λοιπόν παίρνουμε όπως πάντα την κατσαρόλα μας την βάζουμε στην φωτιά και αφού αρχίσει να ζεσταίνεται
τρίβουμε με τον τρίφτη μας μισό κρεμμύδι μέτριου μεγέθους και το σοτάρουμε.
Προσθέτουμε νερό αρκετό και αφού βράσει ρίχνουμε άνηθο, φρέσκο κρεμμυδάκι,
μια κονσέρβα μανιτάρια, 1 πατάτα μικρή σχετικά, καρότο, 1 φλυτζάνι ρύζι για σούπα.
Αφού βράσουν όλα μαζί παίρνουμε δύο κουταλάκια του γλυκού ταχίνι, τον χυμό 1 στημένου λεμονιού,
λίγο πατάτα και ζωμό και τα ανακατεύουμε καλά στο μπλέντερ και κατόπιν τα ρίχνουμε στην μανιταρόσουπά μας να πάρουν μερικές βράσεις.
Το όλο βράσιμο του φαγητού διαρκεί κοντά 30΄. Το αποτέλεσμα είναι τέλειο.

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφτασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καί οἱ δυό εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμο ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν Ἅγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί μελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν καί τοῦ ὁποίου σπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.